- Tatar, Tatarka
- tatar
Słownik polsko-tatarska. 2009.
Słownik polsko-tatarska. 2009.
tătar — TĂTÁR, Ă, tătari, e s.m. şi f., adj. 1. s.m. şi f. Persoană care face parte din populaţia de bază a Republicii Tătare sau din grupurile etnice (înrudite ca limbă cu această populaţie) stabilite în cursul istoriei în diferite regiuni din Asia şi… … Dicționar Român
tatarka — ż III, CMs. tatarkarce; lm D. tatarkarek 1. Tatarka forma ż. od Tatar. 2. bot. «Fagopyrum tataricum, roślina pastewna z rodziny rdestowatych, gatunek gryki, której często towarzyszy jako chwast; z nasion wyrabia się kaszę i mąkę» … Słownik języka polskiego
Tatarin — Tȁtarin m (Tȁtārka ž) <N mn Tȁtari> DEFINICIJA etn. pripadnik turkijskog naroda nastanjen uglavnom u Rusiji (o. 5,6 mil. stan.); doselili na taj prostor u 13. st. (s Mongolima) ONOMASTIKA pr. (prema zanimanju i etnonimska): Tȁtar (Zagreb,… … Hrvatski jezični portal
Saratz — Sarazenen ist ein Begriff, der ursprünglich einen im Nordwesten der Arabischen Halbinsel siedelnden Volksstamm bezeichnete. Im Gefolge der islamischen Expansion wurde der Begriff für die maurischen und arabischen Völker des Mittelmeerraums… … Deutsch Wikipedia
Sarazene — Sarazenen ist ein Begriff, der ursprünglich einen im Nordwesten der Arabischen Halbinsel siedelnden Volksstamm bezeichnete. Im Gefolge der islamischen Expansion wurde der Begriff für die maurischen und arabischen Völker des Mittelmeerraums… … Deutsch Wikipedia
Sarazenen — ist ein Begriff, der ursprünglich einen im Nordwesten der arabischen Halbinsel siedelnden Volksstamm bezeichnete. Im Gefolge der islamischen Expansion wurde der Begriff in lateinischen Quellen und im christlichen Europa als Sammelbezeichnung für… … Deutsch Wikipedia
татарин — род. п. а, укр. татар, татарин, собир. татарва, др. русск. татары мн. (Лаврентьевск. летоп. под 1223 г., Смол. грам. 1229 г., DЕ; см. Напьерский 445 и др.), болг. татарин, сербохорв. та̀тар, та̀тарин, чеш., польск. tatar. Заимств. из тат., чагат … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера